Novi uređaj u dermatologiji i estetskoj medicini.
PLASMAGE je medicinski uređaj za neinvazivnu mikrohirurgiju.
PLASMAGE je u stanju generisati plazmu kroz električno otpuštanje koje počinje kada se vrh igle približava koži, ali je nikad ne dodiruje.
PREDNOSTI ZA PACIJENTE
Rezultati vidljivi odmah nakon tretmana
Jedan tretman (osim u specifičnim slučajevima)
Prednosti neinvazivnog tretmana zatezanja kože kapaka sa PLASMAGE – PRVOM FRAKCIJSKOM PLAZMOM su:
NEINVAZIVNO – bez reza, bez anestezije, bez krvarenja
KRATKO TRAJANJE TRETMANA
JEFTINIJI OD HIRURŠKIH ZAHVATA
NEABLATIVNO
PRECIZNOST – jedinstvena mogućnost prilagodbe isporuke energije na tržištu svakom individulanom stanju (6 jačina isporuke plasme, svaka jačinu je moguće podesiti sa 5 različitih vrsta modulacije snage = 30 različitih opcija načina isporuke energije)
TRENUTNI REZULTATI – rezultati su vidljivi odmah nakon tretmana
SIGURNOST – potrebno nanijeti samo lokalnu anestezija (Emla, Pliaglis)
BEZ POTREBNOG VREMENA OPORAVKA – povratak svakodnevnim obavezama moguć i odmah nakon tretmana
NEMA OŽILJAKA
NEMA KRVARENJA
Blefaroplasma
Blefaroplasma s PLASMAGE uređajem može se definisati kao neinvazivni tretman kapka koji poboljšava abnormalnu funkciju, rekonstruiše deformacije ili poboljšava izgled i može biti rekonstruktivna ili kozmetička (estetska).
Dermatochalasis, uključujući simptomatsku suvišnu kožu koja visi na gornje trepavice (npr. Pseudoptosis) i hirurški induciranu dermatochalasis nakon popravka ptoze (opuštene kože očnog kapka).
Stečena blefaroptoza, može nastati usled rastezanja, dehiscencije ili odspajanja podizača aponeuroze. Aponeurotska blefaroptoza obično je poznata kao involativna ptoza kod klijenata kod kojih su su anatomske promjene povezane s godinama. Plazma generisana ionizacijom plina stvara sublimaciju površinskog tkiva stvarajući tako efekat podizanja.
Xanthelasma
Xanthelasma palpebrarum je najčešći oblik ksantoma.
Lezije se pojavljuju kao žućkaste, ravne, mekane, s različitim oblikom i dimenzijom, uglavnom se nalaze u srednjem delu kapka. Obično je bilateralna i manifestuje se razvojem žućkastih plikova povezanih s prisutnošću holesterola.
Lezije su u početku smeštene u srednjem uglu oka i postepeno se šire na čitavu periorbitalnu regiju u naprednim oblicima.
Histološko ispitivanje otkriva esterificirane holesterolne naslage koje se nalaze u citoplazmi histiocita u srednjim i površinskim slojevima dermisa i epidermisa.
Acne vulgaris
Acne vulgaris su najčešći kožni poremećaj koji utiče na približno 80% stanovništva u nekom periodu tokom života. Procenjuje se da je veća kod dečaka od 16 do 17 godina (oko 85-100%) , nego kod devojčica istih godina (83 do 85%). Ovaj zajednički kožni poremećaj može uzrokovati trajne ožiljke i „unakaženo“ lice, što može dovesti do teških posledica u razvoju psihologije i ličnosti.
Akne su multifaktorski poremećaj pilosebaceous jedinica i utiču na područja kože s najvećom koncentracijom sebacealnih folikula.
Bore
Bore su brazde, nabori ili grbe na koži. Najčešće se bore pojavljuju kako starimo. Prve bore koje se pojavljuju na našem licu obično se javljaju kao posledica ekspresija lica. Oštećenja od sunca, pušenje, dehidracija, neki ljekovi, kao i brojni drugi činioci mogu uzrokovati i razvoj bora.
Bore su neizbežni deo prirodnog procesa starenja. Kako postajemo stariji, koža postaje tanja, suva i manje elastična. Sposobnost naše kože da se zaštiti od oštećenja takođe se smanjuje kako starimo. Na kraju, na našoj koži se stvaraju nabori, bore i linije. Osim gore spomenutih činioca, genetika takođe utieče na to koliko smo naborani i kada i gde počinju nabori.
Većina bora obično se pojavljuju na delovima tela koji se najviše izlažu suncu, uključujući: ruke, lice, vrat i podlaktice.
Lentigo
Lentigo je mala, oštro ograničena, pigmentisana makula okružena normalnom pojavom kože. Histološki nalazi mogu uključivati hiperplaziju epidermisa i povećanu pigmentaciju bazalnog sloja. Postoji promenjivi broj melanocita; ti melanociti mogu biti povećani u broju, ali ne stvaraju gnezda. Lentigini se mogu razvijati polako tokom godina, ili mogu biti eruptirajući i prilično iznenada se pojaviti. Pigmentacija može biti homogena ili raznolika, s bojom u rasponu od smeđe do crne boje.
Postoji više kliničkih i etioloških sorti. Razlikovanje lentiga od drugih melanocitnih lezija (npr. melanocitni nevi, melanom) i njegova uloga kao marker za ultraljubičasto oštećenje i sistemske sindrome je od velikog značaja.
Posledice starenja
Godine izlaganja štetnim ultraljubičastim (UV) zracima klinički se gledaju kao ten s hrapavom površinskom teksturom i različitim stupnjevima depigmentacije, telangiektazija, bore i opuštenost kože.
Hipertrofični ožiljci
Hipertrofične ožiljke karakteriše prekomerno taloženje kolagena u dermis i potkožno tkivo sekundarno od traumatskih ili hirurških povreda.
Suprotno asimptomatskom ožiljku fine linije koje su rezultat normalnog zaceljivanja rana, brižljivo iscjeljenje hipertrofnih ožiljaka obično uzrokuje nelagodu, a hipertrofični ožiljci su eritematozni.
Kožni fibrom
Kožni fibrom je reljef ili rast kože normalne boje kože, obično je povezan s kožom pomoću stabljike. Papiloma se može pojaviti na bilo kojem području tela, iako su poželjne lokacije za njihovu pojavu područja na kojima su nabori kože poput kapaka i oko očiju, strane vrata, pazuha, prepona i gornjeg dela prsnog koša.
Ovi mali tumori kože su benigni i obično su asimptomatski, osim ako nisu traumatizovani dobrovoljno ili nenamerno odećom ili drugačije.
Nema poznatih uzroka, međutim, čini se da iritacija zbog trljanja u kožnim naborima stimuliše rast. Viseći fibroidi vrlo su česte u srednjim godinama. Razvijaju se i kod muškaraca i kod žena. Mogu biti boje kože ili tamnije i varijabilne veličine između 1 i 5 mm.
Verruca vulgaris
Verruca vulgaris – boje kože, čvrsta papula ili kvržica zbog infekcije epidermalnih stanica s ljudskim papilloma virusima. Takođe poznata kao bradavice.
Na detaljnom pregledu obično su poremećene normalne linije kože na površini lezije. Oblikovane lezije takođe mogu biti oklopljene crnim tačkicama. Rast karakteriše hipertrofija dermalnih papila i zadebljanje keratinskih slojeva epidermisa. Površina je hiperkeratozna s mnogo malih vlaknastih projekcija. Verrucae se obično pojavljuju na rukama i prstima, a mogu se pojaviti u grupama ili u linearnom uzorku.